29 stycznia 1860 r. w Taganrogu urodził się Antoni CZECHOW właśc. Anton Pawłowicz Czechow (zm. 15 lipca 1904 r.), rosyjski prozaik i dramaturg, mistrz krótkich, zwięzłych form literackich:
“sztuka pisania jest sztuką skracania, a zwięzłość jest siostrą talentu”
Pochodził z ubogiej kupieckiej rodziny. Studiował medycynę na Uniwersytecie Moskiewskim. Jeszcze podczas studiów rozpoczął pisanie i publikowanie swoich utworów satyrycznych z życia ziemian, urzędników, kupców i cyganerii artystycznej (m.in. Śmierć urzędnika, Kameleon, Kapral Priszybiejew ). Po studiach swojej literackiej pasji poświęcił się jeszcze bardziej pisząc wiele nowel, które przyniosły mu ogromną popularność (m.in. Wielki step, Urodziny, Nudna historia, Sala nr 6, Wygnanie, Moje życie, Kochanie, Trzpiotka, Dama z pieskiem) , a w których mniej już było satyry i komedii, więcej tragizmu, liryki i kwestii społecznych.
W 1890 r. Czechow zwiedził jako korespondent słynne miejsce zesłania i katorgi, wyspę Sachalin. Efektem podróży był utwór o charakterze publicystyczno-reportażowym Sachalin, w którym Czechow wystąpił jako lekarz, naukowiec, pisarz i społecznik.
Największą miłością Czechowa był teatr i właśnie utwory sceniczne podejmujące problemy obyczajowe, moralne i psychologiczne na tle życia rosyjskiej inteligencji schyłku XIX i początku XX w. przyniosły mu światową sławę (Platonow, Mewa, Wujaszek Wania, Trzy siostry, Wiśniowy sad),
Zmarł 15 lipca 1904 r. w wieku czterdziestu czterech lat na skutek długoletniego wyniszczenia gruźlicą.
[zdjęcie źródło: wikimedia.org]
[Bibliografia: czechow-opowiadania.klp.pl]
reportaż Sachalin : notatki z podróży
Relacja Czechowa z wyprawy na odległą wyspę Sachalin na Oceanie Spokojnym, miejsca zsyłek i przymusowych osiedleń. W trakcie trzech miesięcy pobytu odwiedził wszystkie więzienia i osiedla, zbadał warunki życia. Książka jest połączeniem pracy naukowej z utworem beletrystycznym, w którym autor występuje jednocześnie jako lekarz, pisarz, społecznik.
