7 marca 1997 r. zmarła Agnieszka OSIECKA (ur. 9 października 1936 r.), poetka, pisarka, reżyserka, dziennikarka. Autorka ponad dwóch tysięcy tekstów piosenek, skeczy i utworów scenicznych.
Urodzona w Warszawie, ale lata dzieciństwa spędziła w Zakopanem. Po wojnie rodzina Osieckich zamieszkała na Saskiej Kępie. Niewielkie mieszkanie przy ul. Dąbrowieckiej 25 stało się dla Poetki ulubionym miejscem pracy na całe życie, tu powstawały najważniejsze utwory.
Skończyła dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim oraz reżyserię w Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi.
Podczas studiów publikowała reportaże i eseje w prasie literackiej i młodzieżowej. W 1954 roku związała się ze Studenckim Teatrem Satyryków (STS), dla którego napisała 166 tekstów. W Polskim Radiu zadebiutowała w 1962 roku piosenką „Mój pierwszy bal” do muzyki Franciszki Leszczyńskiej i w nagraniu Kaliny Jędrusik. Z 1963 r. pochodzi najbardziej identyfikowana z pokoleniem STS-u piosenka “Okularnicy” ze słowami Agnieszki Osieckiej i muzyką Jarosława Abramowa. Piosenka szybko stała się hymnem młodej polskiej inteligencji.
Między nami po ulicy
Pojedynczo i grupkami
Snują się okularnicy
Ze skryptami…
I z książkami, z notatkami,
Z papierami, z kompleksami
i te pe, i te de, i te pe. […]
Na pierwszym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu w 1963 r. Osiecka odniosła wielki sukces, otrzymując nagrodę indywidualną za “Piosenkę o okularnikach” oraz sześć wyróżnień za piosenki: “Białe małżeństwo”, “Czerwony Kapturek”, “Gdzie jest szlagier”, “Kochankowie z ulicy Kamiennej”, “Solo na kontrabasie”, “Ulice wielkich miast”. Uznana za przedstawicielkę nowej generacji twórców piosenek otrzymała propozycję prowadzenia w Polskim Radiu zespołu pod nazwą Radiowe Studio Piosenki. Tu poznała wielu muzyków i kompozytorów. W ciągu 7 lat działalności zespół nagrał i przedstawił w programach Polskiego Radia ponad 500 piosenek, wprowadzając na profesjonalne estrady późniejsze gwiazdy: Ewę Demarczyk, Marylę Rodowicz, Łucję Prus, Wojciecha Młynarskiego, zespoły Skaldowie i Alibabki, Marka Grechutę, Tadeusza Woźniaka, Kazimierza Grześkowiaka.
Osiecka, znana głównie jako poetka i autorka tekstów piosenek, była również absolwentką reżyserii łódzkiej szkoły filmowej. Podczas studiów nakręciła dziewięć etiud filmowych, w tym dokument “STS 58” poświęcony Studenckiemu Teatrowi Satyryków. Po ukończeniu edukacji w Łodzi za kamerą jednak nie stawała. Odbyła studencką praktykę na planie “Niewinnych czarodziejów” Andrzeja Wajdy, stała się też pierwowzorem postaci reżyserki Agnieszki w jego filmie “Człowiek z marmuru”. Całkowicie z filmem jednak nie zerwała. Piosenki z tekstami Osieckiej można odnaleźć w filmach i serialach telewizyjnych: “Prawo i pięść”, “Gangsterzy i filantropi”, “Czterej pancerni i pies”, “Małżeństwo z rozsądku”, “Noce i dnie”, “Jan Serce”.
Autorka tworzyła także sztuki i spektakle z piosenkami dla teatrów i telewizji. Jej pierwszą sztukę „Niech no tylko zakwitną jabłonie” wystawił Teatr Ateneum, z którym była związana przez wiele następnych lat. Próbowała różnych gatunków literackich: widowisk muzycznych, powieści, wierszy, powiastek dla dzieci i młodzieży, słuchowisk radiowych, a nawet reklam (wygrała konkurs ogłoszony przez koncern Coca-cola hasłem: Coca-cola – to jest to!).
Muzykę do piosenek Osieckiej komponowali wybitni twórcy powojennej muzyki rozrywkowej: Seweryn Krajewski, Adam Sławiński, Krzysztof Komeda, Andrzej Zieliński, Jacek Mikuła, Katarzyna Gaertner, Zygmunt Konieczny i wielu innych. Do swoich ulubionych wykonawców zaliczała Kalinę Jędrusik, Marylę Rodowicz, Magdę Umer, Seweryna Krajewskiego, Annę Szałapak, Krystynę Jandę, zespół Skaldowie.
Pod koniec życia związała się z teatrzykiem Atelier z Sopotu. Pisała dla niego sztuki i piosenki.
Zmarła 7 marca 1997 w wyniku choroby nowotworowej. Jej imieniem zostało nazwane studio nagraniowe Polskiego Radia przy Myśliwieckiej 3/5/7 w Warszawie.
Dorobkiem Agnieszki Osieckiej zajmuje się założona przez córkę poetki Agatę Passent Fundacja Okularnicy.
[zdjęcie: Agnieszka Osiecka, 1986, Warszawa – fot. Andrzej Swietlik/Forum; źródło: culture.pl]
[Źródło opisu: culture.pl, okularnicy.org.pl ]
Agnieszki Osieckiej i Jeremiego Przybory listy na wyczerpanym papierze
Zbiór listów i poezji pisanych do siebie i dla siebie wzajemnie przez Agnieszkę Osiecką i Jeremiego Przyborę. „Takie talenty, takie urody, takie inteligencje i takie poczucia humoru zdarzają się raz na 100 lat” (…) „W tych piosenkach i w listach ich uczucie żyje do dziś. Jak inkluzje – zatopione owady w bursztynie.” Magda Umer.
Album Pamiętajmy o Osieckiej. Kolekcja Okularników
Agnieszka Osiecka: Rozmowy w tańcu. /audiobook/
Wspomnienia Agnieszki Osieckiej, dzięki którym lepiej zrozumiemy jej twórczość.